De impact van een langdurige bevalling
Het verhaal van Marieke en Levi.
Marieke zit op het houten bankje in de kleedkamer van de gymvereniging. Om haar heen ritselen jassen en klinkt het gestommel van sportschoenen op tegels. Haar blik blijft op Levi gericht. Ze wacht op Levi. Alweer.
Niet omdat hij als laatste uit de zaal komt, maar omdat hij nog uitgebreid zijn broek staat aan te trekken. Alsof elk knoopje en elke sok een eigen moment nodig heeft. De andere kinderen zijn allang onderweg naar huis, maar Levi… die neemt zijn tijd. Of beter gezegd: hij kán niet anders.
“De juf zegt dat hij zijn werkjes niet op tijd afkrijgt… herkenbaar, hij neemt met alles de tijd.”
Haar stem klinkt mild. Geen oordeel — alleen zorg. En een vraag die haar blijft bezighouden:
Waarom lijkt alles bij Levi nét wat meer moeite te kosten?
Levi werd geboren na een langdurige bevalling. Uren van wachten, spanning, hoop en doorzetten. Uiteindelijk kwam hij — met hulp. Het was intens voor zijn moeder: vermoeidheid, onzekerheid, frustratie.
“Waarom lukt het niet? Waarom komt hij niet?”
Wat we vaak vergeten: ook de baby voelt deze spanning. En dat laat sporen na — een geboortepatroon dat soms jaren later nog zichtbaar is in gedrag of ontwikkeling.
Geboortepatronen en langdurige geboorte
Geboortepatronen zijn gedragspatronen die ontstaan rondom de geboorte of in de periode daarvoor. De manier waarop een baby ter wereld komt – zoals een moeilijke bevalling, vroeggeboorte of medische ingrepen – kan invloed hebben op hoe een kind zich later emotioneel en sociaal ontwikkelt.
In mijn praktijk zie ik regelmatig kinderen zoals Levi. Kinderen die na een moeilijke start nét anders in het leven staan. Ze:
-
wachten vaak af tot anderen iets doen
-
hebben moeite met beginnen of initiatief nemen
-
willen het graag goed doen, maar raken snel gefrustreerd
-
reageren trager of bloeien pas later op
-
vinden het leven vaak ‘hard werken’
-
hebben bevestiging nodig van volwassenen
-
raken snel in paniek als iets niet lukt
Deze kenmerken kunnen hun oorsprong hebben in de allereerste levenservaringen – tijdens of zelfs vóór de geboorte. Door hier bewust van te zijn, kunnen we kinderen als Levi beter begrijpen en ondersteunen.
Wanneer reflexen actief blijven.
Bij kinderen die een moeilijke of langdurige bevalling hadden — zoals Levi — zien we vaker dat sommige primaire reflexen actief blijven.
Deze reflexen helpen een baby overleven in de eerste levensfase, maar horen daarna te integreren. Als dat niet gebeurt, blijft het zenuwstelsel in een soort ‘aan-stand’.
Reflexen die invloed kunnen hebben op laatbloeiers:
- Moro-reflex – een schrikreflex die zorgt voor overprikkeling en alertheid
- ATNR – beïnvloedt hand-oogcoördinatie, schrijven, lezen
- STNR – maakt schakelen tussen beweging en rust lastig
- Spinal Galant – kan zorgen voor wiebelgedrag, gevoeligheid voor kleding
Niet elk kind met een moeilijke geboorte heeft last van actieve reflexen, maar als een kind structureel traag op gang komt of snel overbelast raakt, kan reflexintegratie verhelderend zijn.
Meer hierover lees je op mijn pagina over reflexintegratie.
Wat hebben laatbloeiers zoals Levi nodig?
Kinderen zoals Levi hebben geen “aanpassing” nodig, maar een omgeving die hen ondersteunt in hun eigen tempo. Denk aan:
- Overzicht: kleine stappen, duidelijkheid
- Bevestiging: “Je doet het goed” horen van vertrouwde volwassenen
- Een zetje bij de start: zacht stimuleren, niet forceren
- Successen ervaren: kleine doelen, grote stappen voor het zelfvertrouwen
- Veiligheid & rust: spanning ontladen via beweging, wiegen of massage
Laatbloeiers op school
Wat zou het prachtig zijn als de juf van Levi zegt:
“Hé Levi, ik zie dat je vastloopt in je opdracht. Ik zie paniek in je ogen.”
En in plaats van de druk op te voeren, zegt ze:
“Zullen we het samen doen? Je hoeft het niet alleen.”
Zo eenvoudig, maar zo krachtig. Want het zijn juist deze kinderen die vaak nét wat meer support nodig hebben om in beweging te komen.
Geef laatbloeiers de tijd — en het vertrouwen
Kinderen zoals Levi zijn soms laatbloeiers. Niet omdat ze het niet kunnen, maar omdat ze iets anders nodig hebben: veiligheid, bevestiging en rust. Ze hebben hard gewerkt — misschien al sinds hun eerste minuten op aarde. Nu verdienen ze een omgeving waarin ze mogen groeien, op hún manier.
Misschien herken je jezelf in dit verhaal.
Misschien zie je jouw kind terug in Levi’s geduldige, langzamere ritme.
Of realiseer je je nu hoeveel invloed die moeilijke start bij de geboorte eigenlijk heeft gehad.
Weet dan:
• Jij hebt niets verkeerd gedaan.
• Jouw kind is precies goed zoals het is.
• En als je ondersteuning zoekt bij het loslaten van geboortepatronen of reflexen — ik help jullie graag.
✨ Benieuwd wat jouw kind nodig heeft om zich vrij en vol vertrouwen te ontwikkelen? Neem gerust contact op.
Op dat moment voelt Marieke een tikje op haar schouder.
Levi kijkt haar aan, zijn jas in de hand.
“Mam, ik ben klaar. Zullen we naar huis gaan?”
Ze glimlacht en staat op. Klaar om samen de volgende stap te zetten.
