Voor de tweede week op rij trek ik hetzelfde kaartje: Ik hoef het niet alleen te doen. Het is een krachtige boodschap die me raakt, want het herinnert me eraan hoeveel steun er om me heen is. Soms vergeet ik dat, middenin het dagelijkse leven. Maar steeds merk zie ik het: ik sta er niet alleen voor.
In mijn werk, mijn gezin, mijn hele leven eigenlijk, is dit een waarheid die steeds terugkomt. Neem mijn praktijk, Judith coacht kinderen. Daar hoef ik het niet alleen te doen. Elke week heb ik een inspirerende call met mijn lieve businesscoach Marloes, die mij helpt groeien en mijn dromen te realiseren. Ook in mijn twee dagen loondienst bij de opticien ben ik niet alleen. Samen met mijn collega’s zorgen we voor de beste zorg.
En thuis? Thuis sta ik gelukkig ook niet alleen. Met een lieve man en twee prachtige dochters aan mijn zijde voel ik me gedragen. Maar dat gevoel is niet altijd vanzelfsprekend geweest.
De weg van het moederschap
Als moeder heb ik me soms alleen gevoeld, zoals toen mijn man en ik worstelden met de gezondheid van mijn jongste dochter. Jarenlang zochten we naar antwoorden. We voelden we ons niet gezien en gehoord bij diegene die er verstand van zouden hebben. En eindelijk, na vier jaar, kregen we duidelijkheid: ze heeft coeliakie. Wat een opluchting, maar ook wat een zware tijd was dat en kwam er nog aan. Glutenvrij leven vergt wel de nodige aanpassingen voor ons als ouders, maar ook voor mijn lieve 4 jarige meisje.
En met mijn oudste dochter was er gedoe op school. Ze liep vast op zoveel vlakken. Ik wilde niets liever dan het beste voor haar, dat het gewoon allemaal wat makkelijker ging. Maar het voelde vaak alsof we niet op de juiste weg waren. Dat ik zelf het wiel opnieuw moest uitvinden. Elke keer weer die strijd: met de school, met de stof, met de systemen. Mijn dochter zat niet lekker in haar vel en ik voelde me vaak de “zeurende moeder” die maar bleef aandringen.
Ik dacht: Hoe mijn dochter zich voelde, ze was toch niet de eerste die het zo lastig had op school, toch? Maar op school leek het alsof ze niet de juiste tips of oplossingen hadden. Hooggevoelige kinderen? Beelddenkers? Het klonk ze onbekend in de oren. Inmiddels zijn we jaren verder, maar toen voelde het alsof ik in mijn eentje de weg moest vrijmaken – niet alleen voor mijn eigen kind, maar ook voor de kinderen die na haar zouden komen.
Samen nieuwe wegen ontdekken
Juist deze ervaringen en de gevolgde opleidingen hebben me geleerd hoe waardevol het is om niet alleen te staan. Daarom zeg ik dit tegen alle ouders: je hoeft het niet alleen te doen. Misschien heb je al liefdevolle mensen om je heen, maar voelt het toch alsof je de juiste weg nog niet hebt gevonden. Dan is het tijd om van het gebaande pad af te wijken. Kies dat onverharde pad, waar je op een andere manier kunt kijken naar de uitdagingen van je kind. Want ja, het zijn uitdagingen – geen problemen.
Zoals een boswandeling waarbij je een nieuw paadje inslaat, kun je ook op je ouderlijke reis prachtige dingen ontdekken. Misschien kom je wel bloemen tegen die je nooit eerder zag, of een verborgen geocache. (Geocachen, dat is een verhaal voor een andere keer!) Ik wil graag met jullie meelopen op dit nieuwe pad.
Een zachte, stevige basis
In mijn werk kijk ik naar het unieke verhaal van jouw kind: hoe het begon, hoe het zich ontwikkelde, waar de hobbels kwamen. Geen oordeel, geen goed of fout – gewoon een open blik. Want ergens op dat pad is er iets gebeurd waardoor het niet meer lekker loopt. Door naar die basis te kijken, kunnen we zorgen dat je kind weer kan groeien.
Ik gebruik bewuste bewegingen, reflexintegratie-oefeningen en onderzoek het geboorteverhaal van jouw kind. Het is geen snelle oplossing, maar wel een duurzame manier om lichaam en brein beter samen te laten werken. Als de rechterhersenhelft (creativiteit) en de linkerhersenhelft (taal) elkaar weer vinden, ontstaat er verbinding knook verbinding met hum lichaam. En dan gebeurt er iets magisch.
Samen vooruit
Lieve ouders, onthoud: je hoeft het niet alleen te doen. Jouw kind hoeft het niet alleen te doen. Met jullie liefde, mijn begeleiding en een frisse blik kunnen we het pad van je kind sterker en veerkrachtiger maken. Samen zorgen we ervoor dat ze klaar zijn voor de uitdagingen die nog komen.
Want uiteindelijk is dat wat we willen: een stevige basis, een heldere weg vooruit en een kind dat weer kan groeien en bloeien. Machtig mooi, als je het mij vraagt.
