“Mam, ik wil later ook bankovervaller worden” hoor ik achter me. Mijn ogen worden groter en mijn oren spitsen zich. Bijna automatisch wil ik me omdraaien om te kijken wie het zegt. Plots gaat het licht uit en iedereen om mij heen wordt stil.
Een vreemde beroepskeuze is het wel. Bankovervaller? Hoe kom je op het idee, zal je denken. Maar als je het hilarische theaterstuk “Bankoverval” hebt gezien, snap je het wel. Deze jongen wil net als Buddy Vedder acteur worden.
De tranen liepen over mijn wangen.
In tijden heb ik niet zo gelachen. Heerlijk. De ene woordgrap na de andere kwam uit de mond van de acteurs. Woorden met dubbele betekenis.
Ik hou van dat soort grappen. Maar ik realiseer me: dat is dankzij mijn vertrouwdheid met woorden. Hoe zou ik in de zaal zitten, als mijn je woordenschat in mijn basisschoolperiode niet goed genoeg ontwikkeld was? Als lezen moeizaam was gegaan? Kan je dit theaterstuk dan met net zoveel plezier volgen?
Stapels teksten hebben deze acteurs gelezen, onthouden, geautomatiseerd om het personage helemaal tot leven te laten komen. Je kind zou maar acteur willen worden en je merkt dat lezen maar niet wil lukken op school.
Hoe moet dat later dan bij zijn vervolgopleiding? Game-ontwikkelaar, brandweerman, meester of dokter. Voor elk beroep zal je kind de boeken (of laptops) in moeten duiken en veel moeten lezen.
Wil jij zijn droom steunen en hem de mogelijkheid geven om te worden wie hij wil, maar wil het lezen op dit moment nog niet lekker lukken? Zullen we dan gaan kijken wat de reden is dat hij niet tot leren lezen komt?
Door gerichte beweegspelletjes in te zetten, versterkt zich de samenwerking tussen het brein en het lichaam versterken. Hierdoor zal het lezen vooruitgaan en kan hij na de basis- en middelbare school een opleiding kiezen die bij hem past.
Liever niet bankovervaller in het echte leven, maar een acteur die mij vermaakt bij een gezellig avondje uit. Dat lijkt me wel wat.
