Wat kunnen we leren van de “Geit die wilde zwemmen”?
Tijdens de Kinderboekenweek duiken we samen in een bijzonder verhaal: Als de geit leert zwemmen. Dit prentenboek vertelt het verhaal van verschillende dieren die vol enthousiasme naar school gaan om nieuwe dingen te leren. Al snel slaat hun enthousiasme echter om in frustratie wanneer ze opdrachten krijgen die hen niet liggen.
Een eend die een onvoldoende krijgt omdat hij niet kan klimmen, een geit die worstelt met zwemmen en een eigenwijze mier die zijn eigen plan trekt maar sterk is. Het verhaal raakt een gevoelige snaar over verwachtingen en talenten.
Veel kinderen herkennen zich in deze dieren. Het gevoel van onzekerheid wanneer ze iets moeten doen waar ze simpelweg niet goed in zijn, kan hen ontmoedigen. Dit geldt ook voor kinderen die moeite hebben met zwemmen, zelfs als ze veel oefenen en de juiste technieken leren.
Maar wist je dat motorische vaardigheden zoals zwemmen niet altijd afhangen van inzet of talent, maar soms ook beïnvloed worden door niet-geïntegreerde primaire reflexen?
Wat zijn Primaire Reflexen? Primaire reflexen zijn automatische bewegingen die we al in de baarmoeder ontwikkelen en die een belangrijke rol spelen in de vroege ontwikkeling. Denk aan de zuigreflex of de grijpreflex. Naarmate een kind ouder wordt, integreren deze reflexen normaal gesproken in meer bewuste, gecontroleerde bewegingen. Maar als deze reflexen actief blijven (niet goed geïntegreerd zijn), kan dit de motoriek en andere vaardigheden zoals leren, concentreren en zelfs zwemmen bemoeilijken.
Je kind springt met plezier het water in springt, maar er moeite mee heeft om zijn hoofd onder water te houden. Of een kind dat de schoolslag maar niet onder de knie krijgt, ondanks dat het met armen en benen afzonderlijk prima lukt. Dit kan te maken hebben met primaire reflexen zoals de Tonische Labyrint Reflex (TLR), die invloed heeft op de beweging van het hoofd in relatie tot het lichaam. Als deze reflex niet geïntegreerd is, kan een kind moeite hebben met het stabiliseren van het hoofd, wat essentieel is voor drijven en andere zwemvaardigheden.
Andere voorbeelden zijn de Asymmetrische Tonische Nekreflex (ATNR), die problemen kan geven met de coördinatie tussen armen en benen, of de Spinale Galant Reflex, die ervoor zorgt dat het kind constant wiebelt of zich niet goed kan focussen tijdens het zwemmen.
Herken jij deze situaties tijdens de zwemles van je kind?
- Je zoon of dochter lukt het niet om goed te drijven of een koprol te maken.
- Hij/zij kan prima zwemmen met een plank, maar zodra de armen erbij komen, gaat het mis.
- Het zwemmen onder water gaat goed, maar met het hoofd boven water wordt het een uitdaging.
- Het duiken in het water blijft een gedoe, het wil maar niet lukken.
Ondanks dat je kind zo knetterhard zijn best doet, boekt hij/zij weinig vooruitgang. Dit is zo frustrerend voor je kind, jezelf en de zwemjuf. Wat vaak over het hoofd wordt gezien door de zwemjuf of meester, zijn de niet-geïntegreerde primaire reflexen.
Wanneer deze reflexen niet goed zijn geïntegreerd, kunnen ze blokkades veroorzaken in de motoriek van een kind. Dit is waarom sommige kinderen problemen ervaren met het onder controle krijgen van bepaalde zwemtechnieken, hoe hard ze ook hun best doen. Het is alsof hun lichaam tegenwerkt door reflexen die in de weg zitten.
Hoe kan Reflexintegratie helpen?
Als kindercoach werk ik met reflexintegratie om kinderen te helpen hun primaire reflexen te integreren, zodat ze meer controle krijgen over hun bewegingen. Dit helpt niet alleen bij het zwemmen, maar heeft ook invloed op andere dagelijkse activiteiten, zoals fietsen, rennen en zelfs stilzitten in de klas. Kinderen die moeite hebben met het onder controle krijgen van deze reflexen, kunnen hierdoor ook problemen ondervinden met schoolprestaties. Concentratie, leren lezen, fijne motoriek (zoals schrijven) en het vermogen om rustig te blijven tijdens de les kunnen allemaal beïnvloed worden door niet-geïntegreerde reflexen.
Dus als je kind, net als de geit in Als de geit leert zwemmen, moeite heeft met zwemmen en niet snel vooruit lijkt te gaan, dan kan het de moeite waard zijn om te kijken naar niet-geïntegreerde reflexen. Reflexintegratie kan dat kleine duwtje in de rug zijn dat nodig is om te leren zwemmen met vertrouwen en plezier.
Klaar om je kind te helpen met zwemmen én leren?
Wil je meer weten over hoe ik met reflexintegratie werk en hoe dit jouw kind kan helpen om beter te zwemmen en zich fijner te voelen op school? Neem gerust contact met me op. Samen zorgen we ervoor dat jouw kind weer met plezier en vertrouwen het water in duikt, net zoals de geit in het verhaal haar eigen weg vond.
