Het klinkt misschien alsof er iemand een medaille heeft gewonnen of een wedstrijd heeft afgesloten, maar niets is minder waar. Het is de vrolijke stem van een 9-jarige jongen uit mijn praktijk die trots het Wilhelmus zingt. Geen prijsuitreiking, geen podium, maar wel een ontzettend mooie prestatie in zijn eigen ontwikkeling.
Deze jongen is een echte kanjer.
Hij doet thuis trouw de oefeningen die we samen doen voor reflexintegratie—een methode die helpt om actieve primaire reflexen te laten integreren, wat een positief effect heeft op zijn concentratie, geheugen, en algemene motoriek. Dagelijks voert hij de bewegingsoefeningen thuis uit en de vorderingen die hij maakt, zijn merkbaar. Maar nee, het volkslied kwam niet omdat hij iets gewonnen had. Het kwam uit het niets, zomaar tijdens onze sessie.
Een onverwachte lied tijdens de coachsessie.
Meestal praat ik tijdens de kindermassages met de kinderen over van alles en nog wat: school, leuke dingen of juist de wat minder leuke zaken. Maar vandaag leek deze jongen niets nieuws geleerd te hebben op school. Dus, met mijn gebruikelijke speelse aanpak, zei ik: “Zing dan maar een leuk liedje!” En daar kwam het tot mijn verbazing: hand op zijn borst en hij begon uit volle borst het Wilhelmus te zingen!
Eerst dacht ik dat ik het verkeerd gehoord had, maar nee hoor.
Vol overtuiging zong hij de regels van het volkslied verder. Halverwege stopte hij even om aan zijn moeder te vragen of het wel klopte wat hij zong. En wat bleek? Hij had tijdens het EK nieuwsgierig gevraagd wat er werd gezongen en zijn moeder had hem uitgelegd dat dit het volkslied was. “Dat moet je eigenlijk wel kennen als je in Nederland woont,” had ze gezegd. En zo had hij hard geoefend, vastbesloten om het uit zijn hoofd te leren.
Een bijzondere prestatie.
Ik moet zeggen, ik vond het knap. Hoeveel 9-jarigen kunnen nou het Wilhelmus uit hun hoofd zingen? Zijn moeder maakte nog een grapje: “Ja, misschien moeten we alle vijfien coupletten leren.” Waarop haar zoon slim reageerde: “Die ken jij zelf ook niet, mam!” En tja, daar had hij natuurlijk gelijk in.
Elke lied heeft zijn eigen ritme, net als ieder mens en elke tekst.
Zingen is niet alleen leuk en ontspannend, het speelt ook een grote rol in de ontwikkeling van ritmegevoel. En dat ritme is niet alleen belangrijk voor muziek—het is ook essentieel voor het leren lezen.
Kinderen die goed ritme kunnen voelen en volgen, hebben vaak een betere basis voor taalontwikkeling.
Ritme helpt bij het begrijpen van zinsstructuren, het onderscheiden van klanken, en het herkennen van patronen in woorden. Hierdoor wordt lezen niet alleen makkelijker, maar ook leuker. Dus dat spontane zingen was eigenlijk een prachtige oefening voor zijn leesvaardigheid!
Leren met een open blik.
Het was een prachtig moment dat me eraan herinnerde hoe waardevol het is om met een open blik naar de wereld te kijken en spelenderwijs te leren. Vaak zit er in onverwachte momenten een les, vooral als je ingaat op de nieuwsgierigheid van een kind. Of het nu gaat om het leren van een liedje of het doorlopen van reflexintegratie oefeningen, elk stukje van de puzzel draagt bij aan hun groei.
Wil je meer weten over reflexintegratie en hoe deze methode helpt bij de ontwikkeling van kinderen, concentratie, en geheugen? Lees hier meer over reflexintegratie.
