Soms zijn er van die dagen dat alles lijkt te stromen. Dat gevoel wanneer je energie volop is en je denkt: kom maar op! Ik kan dit, ik ga dit doen. Vandaag is zo’n dag. Een dag waarop het voelt alsof alles op zijn plek valt, en ik met een glimlach en een open hart de wereld instap. Een gevoel dat ik niet elke dag heb, maar vandaag, ja, vandaag is een goede dag.
Wat een verschil met de tijd toen mijn meiden nog op de basisschool zaten. Vooral mijn lieve, hooggevoelige dochter, die keer op keer zei dat ze dom was en dat ze nooit zou leren lezen. Elke keer dat ze het zei, brak mijn hart een beetje. Lezen, dat simpele maar voor haar zo moeilijke obstakel, leek onoverkomelijk.
Wat een strijd dat was. Dag na dag zaten we samen aan de keukentafel, de laptop open, klaar om weer letters te flitsen. Eindeloze verhaaltjes lezen. En hoewel ik houd van lezen en voorlezen – heerlijk om samen mee te gaan in de fantasie van een kind en het verhaal– werd het ‘moeten’ ons vaak te veel. De tranen stonden haar dagelijks nader dan het lachen. Buikpijn, tegenzin en frustratie waren constant aanwezig.
En mijn lieve dochter was daarin niet alleen. Er zijn zoveel kinderen die dagelijks dezelfde strijd voeren om te leren lezen. Wat had ik hen en mezelf toen graag een fijnere schooltijd gegund. Waar lezen niet alleen iets moeilijks en dwingends was, maar ook een bron van ontspanning kon zijn.
Wat ik toen niet wist. Nu, jaren later, weet ik zoveel meer. Ik weet nu bijvoorbeeld hoe enorm belangrijk bewegen kan zijn voor het leesproces. Beweegspelletjes, mini-massage-oefeningen, simpele dingen die ik had kunnen doen om mijn dochter te helpen. Want door die oefeningen kan het lichaam tot rust komen en worden nog actieve reflexen geïntegreerd. Dat zorgt voor ruimte in het hoofd, ruimte om te leren.
Dit gun ik elk kind. Dus als jouw kind ook worstelt met leren lezen of met andere uitdagingen op school, laat dan eens iemand met een andere blik naar het probleem kijken. Er is een goede kans dat ik jouw kind weer op weg kan helpen. Met specifieke oefeningen en reflexintegratie kan er een wereld van verschil gemaakt worden.
En nu, vandaag, met een hart dat danst van vreugde, kijk ik naar mijn dochter. Hoe immens trots ben ik op haar! Mijn meisje, die ooit dacht dat ze nooit zou leren lezen, heeft nu een prachtig diploma op zak. Ze gaat aan de slag als gespecialiseerd pedagogisch medewerkster, op haar droomplek, een verticale groep waar ze liefdevol en met haar geweldige inlevingsvermogen kindjes van 0-4 jaar mag begeleiden.
Ze mag er voor de kinderen zijn, maar ook voor de ouders, door de zorg even van hen over te nemen terwijl ze aan het werk zijn. Dit had ik 10 of 12 jaar geleden nooit gedacht, toen we elke dag opnieuw worstelden met dat lezen. Maar kijk waar ze nu staat! Mijn hart maakt kleine sprongetjes, het voelt bijna alsof het ontploft van trots en geluk, zoals popcorn in de pan.
Vandaag mogen we met het gezin haar nieuwe werkplek bekijken. De nieuwe vestiging gaat open, en wat een prachtig moment om te vieren. Ik ben zo trots op mijn mooie meid, op alles wat ze heeft bereikt en op de reis die we samen hebben afgelegd. Soms zijn de moeilijke momenten de opstap naar de grootste trots.
Dus, lieve ouders die ook worstelen, houd hoop. Er zijn altijd nieuwe wegen te ontdekken, nieuwe methodes om te proberen. En wie weet, over een aantal jaar, ben jij net zo trots als ik vandaag ben.
En nu? Snel op ‘opslaan’ drukken en de laptop dicht. Wij gaan vieren! 🌟
